Köstebek şüphesi ve yüzülen postu!

Hava soğuk donuyorum.
Kar yok onun yerine buz var:) Kaç gün oldu hava bu şekilde. Arılara henüz bakamadım itiraf ediyorum.

En son geçen gün kaplara ayçiçek balı koyup; küçük arılarıma(ufaklığa) ; ve de aynı kovandaki iki bölmeye üstten bal verdim. Çünkü bu kovanların önüne elimi koyduğumda sıcak hava gelme oranı daha yüksek. Bu da küçük kovanların yavruya daha çok hız verdiği anlamına geliyor benim için! Bal yetmeme durumu olabilir diye bu üçünü besledim. Ama diğer kovanlarıma henüz hiçbir şey yapmadım!

Besleme kutularını üzerlerinden almıştım aynı deliklerin üzerine bu kapları koydum. İstedikleri gibi yesinler. Soğuktan dışarı çıkamıyorlar zaten; çıkanda aynen donup kalıyor!

Ballar akmazmı diye bir soru akla gelirse akmaz; kristallenmiş ayçiçek balı bu! Ayrıca bal adezyon etkisiyle kaba tutunuyor zaten!

Bir bölmenin üzerinde karınca sürüsüne rastladım ki; çok sinirlendim. Bu hayvanlar benim sabrımı deniyor herhalde.
“Bu havada ne işin var orada be! İn toprağa uykuya mı yatıcan ne yapıcan! La havle!!!
Hem sizin; bugünlerde ezilme tehlikesinden haberiniz yok galiba? Ben bir ara size anlatırım:)”

Normalde “Köstebek” toprağın altında yaşayan ; gözleri görmeyen; güneşe dayanamayan; bir tür memelidir!
Toprak altındaki solucan; kurt gibi canlıları yer. Bu arada "yolu" yeni ekilen fidelerin altından geçerse toprağı göçertir ve bu sırada fideleri kesebilir. Çiftçiler köstebekleri sevmez!!!

Köstebek tam toprağı kabartırken kediler onu yakalayıp güneşe çıkarır ama yemez!!! Yerse de biraz sonra kusar zaten:)
Hakeza köpeklerde köstebek yemez. Yani köstebeği yersen hazımsızlık yapar:)


Ne ilginçtir ki; ben köstebekleri de severim. Toprağı kabartırken görsem de kürekle basıp dışarı çıkarmam. Normalde köstebeklerin aydınlıktan öleceği düşünülür! Yanlış…
Derenin kenarında köstebeğin topraktan dışarı çıkıp bir güzel dolaşıp ondan sonra yeniden toprağa girdiğini gördüm. Ama köstebekler güneşe kesinlikle dayanamaz "ölürler" bunu biliyorum.

Bir gün bahçede kedilerden biri köstebek çıkarmış. Ölmüş hayvancık. Ölü sertliği denen bir durum olur ya; işte öylede sertleşmiş. Kedinin elinden köstebeği aldım. Tüyleri o kadar güzel pırıl pırıl! Gözlerine baktım! Gözü yok maalesef! Onun yerine birer noktacık var. Gözleri körelmiş. Bu halde yavrularını nasıl emzirip büyütüyor o da ayrı bir mucize!

Neyse; dedim ki bu hayvan nasılsa ölmüş! Bari postunu yüzeyim; tabaklıyım. Postunu yüzdüm. Tuzladım ve iğneyle bir tahtaya monte ettim. Deri o kadar güzel tabaklandı ki ; anlatamam. Deri yumuşak şekilde kurudu ve tüyler çekince elinize gelmiyor.
Bir gün koridor kapısını açık bırakmışlar. Baktım bir şıpırtı geliyor. Kedilerden biri içeri girmiş. Köstebek postunu bulmuş afiyetle yiyor.

Çok komik bir manzaraydı. Dediğim gibi kediler köstebek yemez; yerse de kusar. Çünkü postunu yüzerken anladım ki köstebeğin kendine ait ağır bir kokusu var :)
Ama post o kadar güzel olmuş ki ; koku falan kalmamış.
Bir dakikada minicik hayvanın postunu yedi bitirdi. Kediye kızmış olabilirim ama çok değil:)