Elinize sağlık!

Bu gün öğretmenler günü!
Hangi branşta olursa olsun ; birilerine olumlu bir şeyler öğretmeye çalışan bütün “eğitmenlerin” ellerine dillerine sağlık! Allah onlardan razı olsun!

Cumartesi pazara gitmiştim(Pazar yerine yani:) Gitmişken çiçekçilere de uğradım. Hem öğretmenler günü hem de bayram sebebiyle çiçek getirmişler!

Benim asıl amacım fidan almaktı! Trabzon hurması!!! Geçen gün Salih bey’in blogta hurma resimlerini görünce dedim böyle olmayacak bir fidan alıp bende deneyeyim:)

Fidanı toprağa kavuşturup; suyunu gübresini ; birde bunun üzerine “sevgimi” verirsem bana meyve vereceğine inancım tam! (Donmazsa elbet!!!)Bu fidan 15 lira poşetli!

Birde üvez aldım!O da 15 lira!
Şimdiye kadar “üvez” yedim mi diye düşünüyorum? Yemedim!
Fidanım kaç senede bana meyveyi tattırır? Onu da bilmiyorum! Allah nasip ederse meyvesini görürüz:)

Birkaç tane değişik kasım patı gördüm. Hemen aldım. Kendimi çok şanslı hissediyorum. Çünkü kimisinden 2 tane kalmıştı:) Yani bitmek üzereydi!

Kenarları sarı çizgili pat;

Bu 3 pat; uyuz otuna benziyor. Kenarlarda uzun yapraklar göbekleri ise kıvırcık!

Bu sarı patın rengini beğendim.Yumurta sarısı gibi!

Bu ise yine sarı kırmızı pat! Ama çizgili ve uzun yaprakları var! Çiçekleri geçtiği için biraz görünümü bozulmuş!

Yukarıda gördüğünüz patlar saksıda ;sadece bir kök; ve fiyatı 3,5 lira!

Bu görülen pat 5 lira! Bodur gözüküyor! Düğme gibi çiçekleri var! Tabii ileride boyu uzar mı bilemeyiz:)

Patlarımızın toplu görünümü:)

Hımm! Bunuda yeni aldım! Acem borusuna benziyor ama çiçekler minik! Ben adını hanımeli koydum! Bunun fiyatı 7,5 lira!

Geriye ne kaldı? Aldığım fidanları toprağa ekmek!

"Çiçeklerin fiyatını neden yazdığıma gelirsek; "görmediklik"ten sanmayın!!! Olaki siz piyasadan almak isterseniz fiyatlar baz olur diye düşünüyorum! O zaman hangi oranda kazıklandığımızı daha iyi anlarız:) Keşke bende aldığım şeylerin ortalama kaç liraya satıldığını bilebilsem!"

Zevkler ve renkler!

Bu mevsimde arılara yapılacak en güzel şey ne olabilir?
Arıları gereksiz yere rahatsız etmemek ve izolasyon yapmak!

Aslında beslemeyi keseli çok zaman oldu. Hatta aylar oldu desek yeridir!
Nasipse bahara kadar beslemeyi de düşünmüyorum. Ancak bazı kovanların besleme kutularını kovan üzerinden almış bazılarını ise henüz ellememiştim.

Besleme kutularını açtığım zaman içlerinde ısı kaybını gösteren nemlenme var! Tahmin edilen sonuç!

Bizimkiler propolis yığınağı yapmışlar ama; nafile!

Aslında tavanın diğer tarafında strafor var ancak besleme kutusunun üzerinde olmadığı için ısı kaçıyor.

Ev mantolama sistemlerinde dikkat ettiyseniz önemli olan nokta;izolasyonun hiç kesintiye uğramadan evi çevrelemesi gerektiğidir! Hatta sırf bu yüzden küçük banyo pencerelerinin kenarlarına bile strafor dönerler! Pencereler böyle iyiden minnacık kalır!

Bu besleme deliklerini kovanın ön tarafından değil de ortasından açmışım!Eskiden yani:) O zaman bazı şeyleri bilmiyorduk! Şimdide bazı şeyleri bilmiyorum; demekki değişen birşey yok!!!

Hemen popolarını havaya dikip; bana iğnelerini gösteriyorlar!

Blöf yapıyorlar; ellerim çıplak ama ısıran olmuyor:)

Kutuları alıp; deliğin olduğu tarafı gazeteyle kapatıyorum. Sonra straforla örterim!

Gerçi sonra sonra derken bahar gelecek galiba!

Bütün kutularda durum aynı ;nemlenme var!

İğnesini gösteren gösterene!

Kiremit altında kışlayan sarıcalar!

3 farklı model besleme kutum var! 2010'da yeni model çıkarsa onu da alacağım:)

Bir hafta kadar önce çektiğim kavak görüntüleri! Önde görünen yeşillikler ise buğday!

Tarla yolları böyle vıcık vıcık çamur içinde!

Bunlarda geçen yıl İstanbul'dan aldığım kasımpatları!

Bu çiçekler pek hoş kokmaz, bal arılarıda hiç ilgi göstermez! Ancak sinekler ve eşek arıları bayılıyor! Eee; Zevkler ve renkler tartışılmaz!

Ayrıntılar!!!

“Halk içinde muteber bir nesne yok ki devlet gibi; olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi”
Sağlık sağlık sağlık… geri kalan her ne olursa olsun vız gelir tırıs gider!

Günlerdir bir rapordan sonuç almak için uğraşıyorum.
Sürekli ilaç kullananlar bilir, hastaneden heyet raporu almanız gerekir. Hastaneye gidip bekleyebilecek düzeyde sağlıklıysanız sorun yok elbet!
Ancak.. bizim yatalak hastamız var ve ilaç raporlarını yenileyebilmek için her defasında hastaneye götürmek zorundayız.Yatalak hastaların evde muayene ve tedavisine yönelik pilot uygulama birkaç yerde başladı ama burada yok!!!

Benim için; hastamı hastaneye götürmek hiç problem değil aslında ; gerekirse sırtımda bile taşırım; ama sürekli yatan bir hastanın yatağından kaldırılıp ;karga tulumba hastaneye götürülmesi en çok zararı kime veriyor biliyor musunuz hastaya! İndirip bindirirken kolu bacağı beli inciniyor! Allah korusun hastanenin havasından kapacağı olası mikroplar ise cabası!

Her defasında şansımı deniyorum; önceden nöroloji kayıda gidip;daha önce bu hastanede tedavi gören; yatalak hastamız olduğunu ve buraya getirmeden raporu yenileyip yenileyemeyeceğimizi soruyorum. “Hayır” diyor görevli “İllaki buraya getirmeniz lazım.” “Pekala” diyorum “Yarın sabah getireceğim ama bir güzellik yapın geldiği gibi hastamı alın. Burada beklemesi mümkün değil!” “Tamam” diyorlar; “Sizi bekletmeyiz!”

Hastamızı hastaneye götürüyoruz(nörolojiye); doktor bir hastanın dosyasına bakıyor; bir hastaya; zaten durum aşikar! Hemen rapor taleplerini imzalıyor!
Geçen gün götürdüğümüzde dedi ki: “Bu ilaçların yanında hasta bezi raporu da ister misiniz?”
Çok şaşırdım!!!
“Ama bu raporu dahiliye veriyor demiştiniz. Ben hastamızı daha fazla bekletmemek için hiç dahiliyeye götürmüyorum. Yıllardır hasta bezini kendi cebimizden alıyoruz!”

“Tamam” dedi “Ben hasta bezi içinde rapor çıkartacağım!”
Amenna; devlet bu hakkı emeklisine tanımışsa neden olmasın!

İlaç raporları yenileme olduğu için birkaç günde aldım. Hasta bezi raporunu ilk defa çıkartmak biraz daha uzun sürdü! Raporu alırken bankoya sordum; “Şimdi bu bez raporunu nasıl kullanacağız?” “Aile hekiminize sorun” dedi!

Sağlık ocağına gittim. Doktor dedi “Ayrıntısını bilmiyorum ama ben size reçeteye yazacağım; eczaneye gidin!”
Eczaneye gittim; “Biz bezle ilgilenmiyoruz marketlere gidin” Markete gittim.

“Evet raporla bez alan müşterilerimiz var; onlar için fiş değil fatura düzenliyoruz ve paketlerin içindeki bez adetlerini yazıyoruz.”

Hazır gelmişken bende bez alayım diyorum ve birkaç tane alıyorum. “Haydi; bize de fatura düzenleyin.”

Düzenliyorlar! “Peki ;nereye götüreceğiz bu faturayı?” ; “Orasını bilmiyoruz”
Başlıycam böyle işe!

Birkaç gün sonra emekli sandığına bakan yerin sgk olduğunu öğreniyorum.
Her bir görevliye derdimi tek tek anlatıyorum “Yatalak hastamız var da; bez raporlarını nereye işleteceğim?” Biri aşağı biri yukarı gönderiyor. Sonunda bilgi verecek birini buluyoruz.

Bir sürü şey sayıyor!

Doldurulacak evraklar veriyor. “Bunları tamamla! Bez paketlerinin üzerindeki barkodları tek tek kesip yapıştırmayı da unutma. Bezi reçete tarihinden önce alamazsın ;her ay buraya gelip belgeleri vereceksin; devlet bezin yarısını karşılayacak!!!" diyor.
Kafam dolmuş bir vaziyette sgk dan ayrılıyorum. Bu arada reçete tarihide geçmiş. Yeniden doktora gidip bez yazdırmam lazım.

Aman be! diyorum; benim derdim zaten bana yetmiş! Şimdiye kadar bez yardımı almadıkta ne oldu. Evet aylık götürüsü 100 lira; 50 lirasını geri alsam ne; almasam ne?

Sonra düşünüyorum; parası olmayanlar ne yapacak; bu kadar ayrıntıyı her hasta yakını yerine getirebilir mi?
Yaşlı; cahil insanlar var! Kendilerine bakacak çocukları; yada yakınları olmayan insanlar var!
Vay hallerine vay; Allah yardımcıları olsun!

Yarım saat'te!

Bugün rüzgar güneye döndü, havada ısındı!
Isındı diyorsak o kadar soğuğun üstüne; bu hava yaz gibi geliyor. Yoksa; rüzgar yinede serin esiyor.
2 Bölmenin üzerinde çuval var; bende kontroplak koyacaktım. Bugün arıları birazcık rahatsız edebilirim. Elimi çabuk tutmalıyım hava her an yağabilir!

Önce hazırlık yapmalı.Kapakların besleme kutularını ezmemesi için kontroplağın etrafına çıta dönmem lazım! Besleme kutularının yüksekliğini ölçtüm 4 cm kadar. O zaman çıtalarında yüksekliği bu kadar olmalı.

Çıtam yok ama dekupaj testerem ve 2cm lik tahtam var!

4,5 cm işaretleyip istediğim uzunlukta kesiyorum.

Çıtalar hazır!

Birer 6 lık çiviyle kenarlarından çakıyorum. Oluyor sana bir çerçeve!

Küçük çivilerle; kontroplağı çerçeveye çakıyorum!

Kapağın içi kırtıklı olduğu için çıtaları kontroplağın tam kenarından değil de; kurtardığı kadar içerden çakıyorum.

Besleme kutusunda arıların çıkacağı yeri işaretleyip ;

Matkapla delik açıyorum. Eskiden olsa bu deliği besleme kutusunun deliği boyunca delerdim.

Sonradan bakıyorsunuz ki besleme kutusuna küçük bir delik bırakmak kafii! Yoksa arılar gereksiz yere havalanıyor!

Kovanın önceki hali bu;

Çuvalları alıyorum. Oldukça yükselti yapmışlar ; onları temizliyorum. Ve yeni örtü tahtasını koyup kapağı kapıyorum.

Sonraki hali bu! Eski ballıktan yaptığım bir kovan! Şimdi daha iyi gözüküyor!

Kovanın içinden aldığım propolis ve mumları ise yere atmıyor ;topluyorum! Sıcak bir günde; propolisi dışarıya koyarsam arılar bayıla bayıla kovanlarına taşırlar.

Bir diğeri; benim ufaklık kovanım; onunda çuvalını alıyorum;

Yeni örtüsü; köpükle izolasyonunu sonra yaparız!!!

Maşallah artık ufaklık değil; böyle 1,5 katlı kışlayacak!(Üstte 8 normal çerçeve var!)

İnce kontroplak nemden atar deniyor; işte burada 3. kışa giren bir örtü tahtası !

Bakalım; atmış gibi durmuyor. Kovanı açıp gösteremiyorum ama neyse!

Ya kenarına çıta dönüldüğü için yada kapağın kenarları kontroplağa tam bastığı için olabilir! Daha ayrıntısını bilmiyorum!

Eveet; yarım saatte bu işide hallettim ya; aferin bana!!! Ben arılara bu kadar sürede şerbet bile veremiyorum :)