Elinde Arın Olsun, Yemen'den Arıcı Gelir!

Mayıs başında yağmur duası yapılmıştı burada. Neredeyse geleneksel bir hal almış diyebiliriz. Yağmur yağsın yağmasın her yıl düzenli olarak yapıyorlar, sağolsunlar:)

Neyse; o gün şöyle bir yağmur bulutu geldi  pıtır pıtır geçti gitti!

Hocanın duası bu kadarına mı yetti acaba?

Bir yerde de yağmur duası yapmışlar sel olmuş. Burada da hocanın duasının fazla geldiği düşünülebilir.

Tabii ki bunların hepsi hikaye! Allah dilediğini dilediği zaman verir; verdiğinin hayırlısını versin bizim için önemli olan o. 

Birkaç haftadır çok güzel yağış aldık. Ortalık neredeyse amazonlara döndü. Buğdaylar çiçek açmış tane tutmaya başlamıştı çok iyi geldi; ayçiçekler içinde durum süper olacak diye düşünüyorum.

En son gübre attığımızda geç çıkan tarlanın durumu böyleydi.

 Başka  bir tarla.

 Bir ay önceki fotoğraflar. Şimdi gidip bakmak lazım.

Son yazımı yazdıktan sonra arılarıma “talipler” çıktı. “Gelip ayağınızdan alalım” diye.

Benim böyle bir ihtimal yemin ediyorum aklımın ucundan geçmezdi.

Sağolsunlar teklifleriyle beni o kadar mutlu ettiler ki anlatamam!

Ama arı sayımın az olduğunu kendilerinin yol parasını çıkaracak kadar arı temin edemeyeceğimi belirttim. Yani attıkları taş ürküttükleri kurbağaya değmeyecekti.

Zaten İbrahim abiye bir sözüm vardı ki 6 tanesini ona verdim; size bahsettiğim şekilde. Vaziyet öyle gerektirdi.

Ama şunu anladım ki elinde arın olsun yemenden arıcı gelir.

Nisan ayında katları vermiştim.Elimde kabarmış petek çok olunca bende kabarmış petek verdim.

 

 Mayıs başı petekler akarmaya başlamıştı. 

 Havalar o kadar sıcaktı ki ; ot yöntemiyle kovanları sıcaktan korumaya çalıştık:)

Katlı kovanlardan birinde oğul memesi görünce ,  bir şey yapmadım. Bu seferde kendi akarına bırakayım olmaz mı?

Hem eksilen arıları tamamlamam lazım. Yoksa sehpadaki boş yerlerine bakıp bakıp depresyona giriyorum.

 İlk oğulu 13 mayısta yakaladım. Güzel bir salkım yapmıştı. Ana kraliçe;  veliahtlar doğmadan kovanı terk etmiş!
 

Salkım dala değil de ağacın gövdesine  tutunmuştu. Bende salkımın etrafına bir bez dolayıp o şekilde kovanın içine silktim. ( bir parça oğul otunu da kovana atıyorum, hoşlarına gidiyor)

Dedim bundan sonra oğul vermez.

20 mayıs arı yeniden karışıyor. Ama konmak bilmiyor dönüyor dönüyor. Hemen bir kovan ve ballı petek getirdim. Arının bir kısmı girdi bir kısmı sehpanın bacaklarında, bir kısmı otların üstünde bir kısmı kovanın ağzında küçük küçük salkımlar. Her bir salkımı avuçlarımla içeri taşıdım ki bu sırada en az 6 tane ana arıyı ben bizzat gördüm. Arının neden konmak bilmediği ortaya çıktı! O kadar çok ana arı var ki hangisine itaat etseler bilemiyorlar.

Bende bu arada arıya müdahale etmeyerek iyi bir oğul tecrübesi yaşatıyorum kendime:) Oğulda bu kadar çok ana arı hiç görmemiştim. Demek olabiliyormuş!!! Bunlar sonraki günler kapı dışarı atılan analar.

Elinde yedek kovanının olmamasının nasıl bir şey olduğunu bilir misiniz? Sanmıyorum. Belki aptalca gelecek ama arıları vermenin en iyi tarafı elinizde boş kovan kalması oluyor.   6 boş kovanım var ve arıların 6 oğula kadar hakkı var:)

Çok zamandır yazmaya fırsatım olmadı; bu sabah yazmaya karar verdim ve arılarımın yanında yazayım dedim. Böylece temiz havada almış oluruz.

 

Bu bankı yeni yaptım. Birkaç tane daha yapacağım. Bahçenin her noktasında oturmak için bir yerim olmalı.

Dur bakayım arılar yine mi karışıyor?  Ben yeni yazmaya başlamışken olacak iş mi………?

Evet efendim;  aynı kovandan 3 oğulu az önce almış bulunmaktayım. Bu oğulda da 3 tane ana arı görüyorum.

Ben büyük konuşuyorum galiba! 6 oğula kadar hakkı var dedim; bu sayı 6 ya dayanacak gibi.

Yazmaya ara verip kovanı kontrol etsem iyi olacak galiba.

Bir  sürü meme bozdum. Pek çoğu cik cik peteklerin üstünde gezinmeye başladı. Nerden baksan 3-5 tane ananın sesi kulağıma geliyor. Maşallah diyorum ne kovan! Hala nüfus kalabalık. Bakalım beklemedeyiz 4. oğul çıkacak mı çıkmayacak mı?  Bana çıkacak gibi geliyor, hayırlısı.

Bir sabah kalktığımda bahçede gri bir tavşan gördüm. Hani insanı görünce de korkmuyor ama yanına gidince kaçıyor. O halde yabani olmadığı kesin. Daha sonra kahverengi bir tane daha gördüm. Komşuların tavşanı yok; o halde bu tavşanları bizim bahçeye atmışlar.

Evet evet; kedi köpek attıklarına çok şahit oldum da tavşan atıldığına ilk kez şahit oluyorum.

Demek ki birileri çocukları için tavşan aldı. Tavşan büyüyünce her tarafa çiş etmeye başladı. Çocuğun tavşanını kesip yemeyecek kadar da duygusal insanlardı. O yüzden kırsala yani bizim bahçeye salmayı en uygunu gördüler. Haklılar bizim ev mıknatıs gibi herkesi çekiyor:)

Tavşan günlerdir  bizim bahçede;kapının altından sokağa çıkıyor gidiyor dolaşıyor yine bizim bahçeye iniyor. Kedilerle iyi arkadaş oldu.

  

Kediyle birlikte arabanın altında yatıyorlar. 

Önceden kediler onu kovalıyordu şimdi o kedileri kovalıyor. Gri olanı ya köpekler yedi yada komşular.  En son duyduğuma göre komşunun birinin patlıcanları kırtlamış. Küfür edip duruyordu!

Ne olacak? Bizim bahçedeki sebzeleri de şöyle bir ucundan yoklamış! Dünya yerinden mi oynadı. Ama o kadar sevimli ki; onu alıştırdım yanıma geliyor bende ona buğday veriyorum. Bir şekilde onu yakalayıp hapsetmem lazım; yoksa komşular yakında onu da tencereye koyacak.

Sık yağan yağmurlardan arı kuşları bahçeyi mesken tuttu. Benim arıları eksiltmekle meşguller. Ne yapalım herkes nasibini yer.

Onlar arıları yiyor; kedilerden biride arı kuşlarından birini yemiş. Üzüldüm.

Pencereden çekilen görüntüler. 

Son olarak  birkaç gün önce kedimiz yavrulamış, 3tane. Ama yavruları emzirmiyor. Erken doğumda yapmış olabilir. Yavrular ölmek üzereydi, buz kesmişler. Aldım kutuya koydum. Siz civcivlere ampul yakıyorsunuz ya; bende kedilere yaktım. 10 watlık bir gece lambası. Yeni doğan bebek maması aldım onlara “milupa aptamil”  Enjektörle beslemeye çalıştım. Yavrulardan biri bir gün sonra; biri 2 gün sonra öldü.

 

Erkek olan yavrunun durumu iyi gibi. Adını “Külhan” koydum. (Rengi küllü olduğu için)

Annesiz yeni doğan yavru kediye bakmak oldukça zor. Gece ve gündüz her 2 saatte bir yavruları besledim. Her beslemeden sonra karınlarına masaj yaptım.( Yeni doğan yavru kedilerin kasları çalışmadığı için çişlerini kendileri yapamıyor. Annesi yavruları yalayıp masaj yapıyor ve yavruların boşaltımını sağlıyor. Bizim kedimizin annesi olmadığı için bu işi de biz yapıyoruz. Eğer siz sadece kediyi besler ve masaj yapmazsanız kedi çatlayıp gider)

Sadece 59 gram ağırlığı.  O kadar küçük ki parmak çocuk gibi.  

Tam 5 gün sonra Külhan’da öldü. Aslında durumu neşesi iyi gözüküyordu. Parmaklarımı emmeye başlamıştı. Erken doğmuş olabilir bilemiyorum. Üstelik hiç birşey annenin yerini tutamaz. Çok çok üzüldüm. O kadar ki üzüntümü kelimeyle anlatmam mümkün değil.

İnna Lillahi Ve İnna İleyhi Raciun! Her can ölümü tadacak.

Onlar küçücük canlarıyla sırasını savdı. Biz asıl kendimizi düşünelim…