Gün ola..

Selamun aleyküm.
Herkese hayırlı ramazanlar diliyoruz. Ramazanın gelmesi iyi oldu böylelikle yazmaya fırsat bulabiliriz.
Ancak; başka şey yapmaya fırsat bulabilir miyiz?
Geçen gün çarşıya gittiğimizde arabanın derecesi 42 gösteriyordu. Hava çok çok sıcak.
Ayçiçekleri açtı ve sıcaktan hızlıca geçti gitti. Çiçeklerim yanıkladı; suluyorum fayda etmiyor. Balları sağacağım ama sıcaktan cesaret edemiyorum. Şimdi araya ramazanda girdi.

Bayramda hasat etsem çok geç olacak. Neden dersen: sanıyorum birkaç gündür yavruya başladılar, Suluklardan su alan arı sayısı hayli fazlalaştı.
Balı yavruya yedirmesi bir şey değil, balı almadan varroa mücadelesine başlayamıyoruz ya ben o açıdan sıkıntılıyım.
Sıcaklar çarşambadan sonra biraz serinleyecekmiş. Ya şöyle sabah 5 te kalkıp kovanları hasada başlayacağız yada bir gün oruç tutmayacağız! Bakalım gün ola harman ola!


Oğul otunun adı üstünde “oğul otu”! Ben şimdiye kadar hiç denememiştim. 6 yıl önce arıları aldığımız amca bana birkaç kök vermişti, arılıktan.
“Tutmaz kızım, hava sıcak” dedi. “Yook, ben evelallah tuttururum onları” demiştim. Tuttularda.

Bu yıl değişik durumlarla karşılaştım. Bir oğul kovana silkelediğim halde kaçtı gitti.
İki oğul taze melisa yaprakları koyduğum kovana kendinden girdi.
Hatta ikinci oğulda deneme amaçlı kovanın bir ucuna “oğul macunu” diğer ucuna oğul otu koymuştum. Arılar kovana oğul otunun olduğu taraftan giriş yaptılar.
Oğul otu sair zaman arıların kesinlikle ilgisini çekmeyen bir ot. Hatta çiçek açtığı zaman üstüne arı konduğunu dahi göremezsiniz(yada çok nadir bir tane görürsünüz)
Uzun lafın kısası oğul otunda oğul zamanı arıların ilgisini çeken bir şey var!Tabii marifet oğul verdirmek değil de neyse; bilgi bilgidir zararı olmaz:)

Bu yakaladığım iki oğul aynı kovandan çıkmıştı. Katlı bir kovan. İlk oğul şöyle 5 çerçeveyi doldurdu .Ana eski ana, ertesi gün yumurtaya başladı.
İkinci oğul 3 çerçevelik.

Tamam; daha da bu kovan oğul vermez! dedim, kendi kendime . Bir kulağımı dayadım dinledim; kovanda vıyaklama cıyaklama eksik değil. Pes doğrusu! Ne yapayım ne yapayım? Yedek kovanımda kalmadı. Bıraksam kovan birkaç oğul daha verecek.

Aklıma yıllar önce Yusuf bey’in(Gürbüz) dediği geldi.
Yine böyle benim oğul sorunum olduğu bir zamandı. Demişti ki: “Kovanın yerine yeni bir kovan koy; içine boş petek yada kabarmamış peteklerden koy. Kovanın önüne bir bez ser. Bütün çerçeveleri kovanın önüne silkele. Arılar kendilerini oğul verdiler sansın. Varsa yavrulu çerçeveleri de diğer kovanlara dağıtırsın olur biter”

Onu da deneme fırsatım olmamıştı, şimdi tam zamanıydı, üstelik kaybedecek bir şeyimde yoktu!
Ama yedek kovanım ve boş çerçevem yok. Olsun bütün çerçeveleri dışarı aldım. Çerçevedeki arıları kovan önüne yere silkip bütün ana memelerini bozup, aynı çerçeveleri (yavrulu, ballı ne varsa ) ama “karışık” sıralamayla tekrar kovanın içine yerleştirdim. (maksat düzenleri bozulsun)
Bozduğum ana memeleri tam doğmak üzere olan analardı ki her anayı elimle kovana geri verdim.
İki gün içinde kovan önüne 5 tane ana arı atmışlar. Bunlar benim gördüklerim. Kovanı dinlediğim zaman ses kesilmişti. Demek ki kovan kendini oğul verdi sanmış bir anayı seçmiş diğer bütün anaları kapı dışarı etmiş.
Oğul verecek arı çalışmaz derler ya; o da doğru. O güne kadar kapı önünde miskinleyen arılar bu operasyondan sonra (ertesi gün) hep birden çalışmaya başladılar. Zaten ben işlerin yoluna girdiğini o an anladım.
Bu dediğimiz haziran sonuydu.

Evet bir kaçan, iki de yakalanan oğulla sezonu kapadığımı düşünürken 17 temmuzda; neredeyse bir ay sonra ikindi vakti havada arı uçuşu, hayra alamet değil. Gitti gitti erik ağacının yüksek, kalın bir dalına kondu.
Anasının gözü gibi bir yer. 2,5 metrelik merdiveni dayadım ermiyor. Nasıl moralim bozuldu nasıl bozuldu. Asla beklediğim ve istediğim bir durum değil!

Merdivende zor duruyorum. Bir elimde 5 lik kovan; dalı içine silkeletmeye çalışıyorum olmuyor. Dal silkelenmiyor. Haydi inersin fırça alırsın sağ elde kovan, sol elde fırça. Fırçanın uçcağızınla arıyı fırçalamaya çalışıyorum bir kısmı kovana düşüyor, bir kısmı haydi gerisin geri dala çıkıyor. Allahım kolumda derman kalmadı; sıcaktan bayılacağım.Tekrar aşağı inersin iki galvaniz tel bağlarsın kovana; uçlarını da kanca gibi yaptım ki dala asabileyim.

Tekrar çık merdivene, zor zahmet telin ucunu ağaca geçirirsin. Nihayet arı bir saate daldan inip kovana girdi.

Bende kovanı çözüp geri aldım ki çok çok zorlandım.

Arı bir, bir buçuk çerçeve var yok. Katlı kovanlardan çıkmış olsa diyorum bu kadar az arı çıkmaz.
Ertesi gün kontrol ettim, kovanlar işinde nektar taşımakla meşgul. Oğullara baktım onlarda da bir şey göremedim. Bir rivayete göre bunlara torun oğul deniyormuş. Oğul anasından memnun kalmazsa ilk fırsatta anasını yeniliyormuş .Yani bizimkide oğulun oğulu torun oğul olabilir:)

Bunlar çevremizdeki ayçiçekler. Sağ tarafa dikkat ederseniz arı kovanları göreceksiniz.

Bu arılar nerden geldi bilmiyorum. Bir gün baktım tarlaya konmuşlar. Dürbünle baktığımda 50 taneydi şimdi 40 taneye düşmüş.Arada gelip bakım yapıyorlar.

Bunlarda sabit arıcılar, hem kapalı mekanları hem de çadırları var.

Bunlar eşek marulu arılar polen alıyor.

Tabiatın kuruduğu şu sırada, arıların polen alacak birilerini bulabilmesi çok güzel!

Çiçekli yaban otları korumam altında, fidan aralarını onlara bıraktım, her yıl sayıları artıyor!

Yavru kurbağa;

Kurbağalara karşı özel ilgim var, hani ola ki prens olabilirler diye:)

Ama bu çok küçük, bundan prens olmaz! Olsa olsa prenses olur:)

Karşılaştığım böcek yumurtaları.

Kirazlar nasıl? Şaka şaka bunlar erik:)

Tohumdan yetişme bir incirimiz var. Birkaç yıldır incir yapıyor. Bakarsan böyle güzel incir!

İçini yarıyorsun içi tozuyor. İçleri kof.

Sonra kof incirler kuruyup gidiyor.
Benim bildiğim yaban inciride incir yapar; küçük yapar ama yapar. Bu incir neden böyle kof incir yapıyor bilgisi olan söylerse öğreniriz. Not : Bahçede başka incir ağacı yok!

Çocukken; mahallenin bütün kadınları toplanır; Selimiye camisine teravih namazına giderdi. Selimiye camii bize 2-3 dakika mesafedeydi. Kadın kısmı o kadar kalabalık olurdu ki saflar üst üste. Eğer kalabalık değilse annem beni de yanı başına alır, onu taklit ederek namaz kılardım. Eğer kalabalıksa beni kenar bir kısma paketlerdi. “Namaz kılınırken burada uslu dur sesini çıkarma, bir yerede ayrılma ” derdi. Ben büyümüşte küçülmüş olduğum için söylenenleri harfiyen yerine getirirdim:)
Kenarda gözlemci olarak dururken bazı şeyleri daha iyi görme fırsatınız olur. Elinde bir maşrapa bidonlarla su dağıtanlar mı istersin, karşı tarafta tanıdığını gördüğü için namaz kılan milletin üstüne basa basa karşıya geçmeye çalışanlar mı! Muhabbet gırla gider, çocuklar oyun parkı gibi her daim ortalıkta koşturur durur ki; ben bundan nefret ederim.Çünkü namazın anlam ve önemini yok ederler!

Gördüğüm üzere teyzeler genelde tombul olur. Namaz etekleri de lastikli, geniş ve bol. Kimileri secdeye daha erken kapanır, kimileri biraz daha geç. İşte tam o sırada başını secdeden kaldırmak isteyen bir bakar; kafasına “öndeki teyzenin eteği” geçmiş:) Allahım nasıl komik bir durum nasıl komik bir durum. Zavallı kafasını eteğin altından kurtarmaya çalışır durur, tabii bu arada o namaz bozulur mu bozulmaz mı orasını bilemiyorum. Hehehe! Ben durduğum yerde kıs kıs gülerdim olanlara.
Hemen her rekatta birilerinin kafasına etek geçerdi:)Hay Allahım; benimde aklımda kalan şeylere bak!

Çocukluktan sonra pek camiye gitme fırsatım olmadı. Şu an bulunduğumuz yerde camiye uzak. Vakit namazlarını kılmaya çalışıyorum ama ömrümce teravih namazı kılmadım desem yalan olmaz. Bu yıl karar verdim nasip olursa evde teravih kılacağım; inşallah sonunu getiririz. Yeniden herkese hayırlı ramazanlar.